دوروز در بامیان نبودم ونهایت برایم سخت گذشت .

از اینکه مسولیت خبرنگاری تلویزون راه فردا بدوشم گذاشته شده است . به ناچار موضوعات مربوط به تلویزون در بامیان را نظارت وهمکاری نمایم . روی همین ملحوظ دور روز را مصروف نصب آنتن در یکاولنگ بودم که خوش بختانه صبح روز چهارشنبه نشرات تلویزون راه فردا دریکاولنگ آغاز گردید . و آنتن ناصبه در سرخ کوتل بوده که بخش اعظم ولسوالی یکاولنگ را تحت پوشش نشراتی قرار میدهد .
چهار برج قبل تلویزون راه فردا دربامیان فعال وعملا به نشرات آغاز نمود . فعالیت تلویزون راه فردا در بامیان برای مردم ما نهایت خوشحال کننده بوده به دلیل اینکه اگر مبالغه نشود تنها تلویزون می باشد که مشکلات و اخبار مربوط مردم ما را منعکس می نماید .
دربامیان تلویزون ها ی چون ملی ، تمدن ، آریا نا ، نور نیز نشرات داشته ولی تمامی برنامه های اصلی که در کابل بخش نشر می گردد به شکل ریلی از طریق آنتن های شان در بامیان قابل مشاهده بود ه که این امر دربعضی محافل رسانه ی اسباب نا رضایتی مردم بامیان را فراهم کرده است .
زیرا مردم موجودیت شبکه های تلویزونی در بامیان را زمانی موثر ومفید می داند که صدای این مردم را انعکاس بدهند ، درغیر این صورت بامیان شهر بی تصویر وبی صدا خواهد بود .

به خانواده های متضرر از سیلاب های سه ماه قبل در بامیان کمک صورت گرفت

این کمک ها که شامل گندم ، برنج ، روغن ، دال ، تربال ، وخیمه می باشد برای خانواده های که قبلا از سوی نهاد های مسول سروی ومستحق شناخته شده بود توزیع گردید . سطح پوشش این کمک ها حدود 10000 هزار خانواده را درمرکز وولسوالیها دربرمی گیرد .

اما تجربه نشان داده که هیچگاه این کمک ها به اشخاص مستحق نرسیده . کسانی که در راس توزیع کمک ها قرار دارند سعی می کند که بیشتر به اقارب و بستگان خویش توجه نماید . اما با آنهم تلاش و زحمات کسانی را که درزمینه انجام امورات خیریه و مرحم گذاشتن به آلام وزخم های مردم ما کم ترین توجه را از خود به نمایش میگذارند باید قدردانی نمود.

به ابتکار آمریت امور جوانان ورکشاب پنج روزه آموزشی اساسات خبرنگاری دایر گردید

سی تن از جوانان اعم از دختران و پسران که از شورا های انکشافی جوانان درین ورکشاب آموزشی اشتراک داشتند موضوعات ابتدای خبرنگاری را فرا گرفتند .
برگزاری چنین ورکشاب ها گام مفید و ارزنده بوده ولی کوشش گردد که بیشتر به شناسایی استعداد ها پرداخته و عده را به صورت دوام دار ودراز مدت تحت آموزش قرار داد تا آنها به خوبی به مفاهیم واساسات خبر نگاری به شکل علمی پی برده ودر عرصه کار رسانه ای از انها استفاده گردد .

بامیان از نبود خبرنگاران زن که بتواند اخبار مربوط به مشکلات زنان را پوشش دهند رنج برده ولی نکته ی امیدواری دراین است که حضور زنان درین اواخر در ورکشاب های خبرنگاری چشم گیر بوده و دراینده نه چندان دور این خلا پر خواهد گردید .